Op de oorspronkelijke locatie van het Patronaat, dat in de loop der tijd volledig is ingebouwd, is een nieuw en groter poppodium gerealiseerd.
De problematiek van de locatie en het programma zijn omgevormd tot de ruimtelijke dragers van het plan. Enerzijds de stapeling van de zalen; De grote zaal (1000 personen) is opgetild naar vloerniveau 1 met daaronder de kleine zaal (300 personen) vloerniveau –1, waartussen de foyer is gepositioneerd. Op deze manier paste het programma net in het voorgeschreven volume.
Anderzijds is de afhandeling van het laden en lossen opgelost door een “binnenstraat” in het gebouw waarbij de logistiek, de ruimtelijke en programmatische beleving van de ruimte bepaalt. Het laden en lossen gebeurt in het zicht van de bezoekers. Dit past bij een culturele instelling als deze waarin, anders dan in een theater of concertgebouw, de scheiding tussen front- en backstage niet strikt is.
Uitgaan is hier meer dan het optreden bijwonen. Daarom is de nadruk gelegd op de visuele verbindingen en routes door het gebouw. Dit maakt voor een uiteenlopend publiek, van tieners tot oude rockers, allerlei vormen van ontmoeting en contact mogelijk.
De toiletten hebben een zeer prominente plek in het gebouw gekregen, direct achter de glazen voorgevel die, zeker s’ avonds, zoveel mogelijk van de beweging en levendigheid in het gebouw zichtbaar maakt.
Project:
Poppodium Patronaat
Locatie:
Zijlsingel 2
Architect:
diederendirrix; Paul Diederen
Adviseurs:
Pieters bouwtechniek, Haarlem
Valstar Simonis, Rijswijk
Advies- en Ingenieursbureau DHV BV, Eindhoven
Aannemer:
Ballast Nedam, Amsterdam
Opdrachtgever:
Gemeente Haarlem
Gerealiseerd in:
2005